Prachtig navigatiesysteem voor geen geld

Binnenkort vertrekken we op reis naar de States en in onze huurauto kon uiteraard geen GPS ontbreken. De huurprijs van zo'n toestel bleek echter even hoog als de aankoopprijs van een nieuw model dat ik via eBay op de koop kon tikken. Via de verkoper "ggmtrade" kocht ik een prachtmachine voor 80 euro, inclusief verzendingskosten. Het is een vijf inch touchscreen model met iGO8 navigatiesoftware, 4GB flashgeheugen, een 574Mhz CPU, een FM zender, een SD card slot, een USB aansluiting, een Sirf Atlas IV GPS chip en Windows CE 6 als besturingssysteem. Het scherm kan je aanraken met je vingers of met een pennetje. In de doos zit ook nog een koptelefoon, een sigarettenaanstekerlader en een USB kabel. Made in China, dus zonder handleiding en met verdachte doos waarop geen enkel merk is vermeld. Ik heb ook zo het idee dat de iGO8 en de bijgeleverde kaarten gewoon illegale versies zijn, want ik kon op diverse plaatsen vermeldingen vinden naar "HTC Touch HD" (een GSM en beslist geen los GPS toestel).

Rond Windows CE is een schil gebouwd waarmee je snel de GPS software kan opstarten, maar ook foto's bekijken, MP3's beluisteren en foto's en films bekijken. Als je dat wil kan je ook rechtstreeks booten in CE. Mooi gedaan.

iGO8 is een geweldig knap programma, zeker als je van een Carin systeem van tien jaar oud overschakelt. Alhoewel er 'slechts' 64MB werkgeheugen in het toestel zit, draait de software zeer stabiel en vlot.

Zoals gezegd komt het toestel al standaard met redelijk recente kaarten. De laatste nieuwe snelheidscamera's voor de Benelux heb ik gevonden op flitspaal.nl, maar je moet wel het iGO2006 bestand nemen - het spud bestand voor iGO8 doet het niet. Uiteindelijk heb ik in de sys.txt file nog enkele aanpassing gedaan:

[warning]
speedcam_max_lookahead=350
[interface]
show_tmc_config=0
[loading]
show_statustext=1
supress_highway_enter=1

Over oplichting

De iPhone 4 is uit in België, en met 600 euro heb je niet genoeg om het goedkoopste exemplaar te pakken te krijgen. Ouch! Kan dat niet goedkoper? Ik dook in Google en kwam zo op diverse (onbekende) zoekertjessites een winkel tegen uit Bali, die voor een fikse korting een aantal mooie gsm's in de aanbieding had. iPhones en HTC toestellen kon je er vinden voor 300 tot 400 dollar. Niet gratis, maar wel goedkoper dan de reguliere prijs. De koper verschool zich achter een Gmail adres, had een ontraceerbaar Engels mobiel nummer en een adres in Bali, ergens in een shopping centrum. Tijd om de knipperlichten aan te steken! "Geloof me vrij," schreef de man, "ik heb drie kinderen en ik ben een eerlijk man. Ik zou nooit iemand bedriegen." Als bewijs kreeg ik een link naar een "gouden gids" waar zijn bedrijf stond vermeld, maar iedereen kon op die site eender welk adres toevoegen. Betalen van de gsm's kon enkel met Western Union (nu gaat ook de sirene loeien!). Toen ik aangaf dat dit naar oplichting rook, zei hij dat hij me kon begrijpen en mocht ik de helft van de prijs van het toestel storten na ontvangst. Ik heb het maar wijselijk niet gedaan.

Soms komt de oplichting ook uit een onverwachte hoek. Zo was ik enkele maanden geleden op zoek naar een Playstation 3. Op een Belgische zoekertjessite kwam ik een advertentie tegen van iemand die een restpartij spelconsoles had weten op de kop te tikken bij een faillissement. Hier geen Western Union maar een gewoon Belgisch rekeningnummer. Gelukkig had ik de reflex om even het e-mail adres in te tikken op Google, en er bleken al een aantal mensen te zijn opgelicht door deze kerel. Zorgeloos kopen kan dus tegenwoordig niet meer op internet, maar dat wil niet zeggen dat er geen koopjes te vinden zijn. Vooral China is tegenwoordig het mekka van de goedkope electronica. Je kan er klonen vinden van iPads, iPhones, Tom-Toms en, jawel, zelfs goocheldozen (nog zo'n hobby van mij). Je hebt dan wel geen "originele" toestellen, maar ik heb het altijd al onbegrijpelijk gevonden dat er mensen zijn die tien keer zoveel geld uitgeven aan een handtas, enkel en alleen omdat er een logo van Louis Vuitton op de sluiting staat. En zo komt de koerier binnen enkele dagen dus langs met een doos goocheltruuks, die me in Engeland vier keer zoveel had gekost.

Oh ja, de PS3 heb ik uiteindelijk gekocht voor 200 euro. Een koopje. Het toestel ben ik zelf gaan ophalen bij een meisje dat er niet (meer) mee speelde en heb ik ter plaatse betaald. Het kost je wat benzine, maar je bent tenminste zeker dat je niet wordt opgelicht.